از شدت فشار عصبی، دندونام رو بهم فشار می دم
از شدت فشار عصبی، ضربان قلبم بالاست
تب می کنم
دهنم خشک می شه
چشمام تار می شه
البته بگم با مصرف لورازپام، دپاکین، تریفلوئوپرازین، پاکسیل، این شکلی هستم
بدون اینها کارم هر شب به اورژانس و آرام بخش ختم می شد.
الان زنده م، شرکتم رو از دست دادم و برنامه نویسی نمی کنم( چون تمرکز ندارم)، پاره وقت پروژه سبک بخوره میزنم
وضعیت مالی جوریه که باید تا وقت دکتر بعدیم برنامه ریزی کنم تا ۲۰۰ تومن اضافه بر سازمان داشته باشم واسه ویزیت و دارو
دانشگاه رو نتونستم ادامه بدم و تموم کنم
هر چی پس ازانداز کرده بودم خرج بیماری خودم و همسرم شد
الان زیر صفرم
و جالبه بدونی که همه این ها در طول ۱ سال، دقت کن: ۱ فاکینگ سال اتفاق افتاد
ولی من و خانومم محکم تر از این حرفاییم